W dniach 24–25 czerwca 2024 r. na posiedzeniu Komitetu Wykonawczego Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych w Brukseli przyjęto rezolucję w sprawie ofensywy mającej na celu zwalczanie przemocy ze względu na płeć w świecie pracy.
• Dyrektywa w sprawie zwalczania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (UE/2024/1385) została przyjęta 7 maja 2024 r. Artykuł 28 przewiduje „Specjalistyczne wsparcie dla ofiar molestowania seksualnego w pracy”, które obejmuje usługi doradcze dla ofiar i pracodawców. Artykuł 45 ust. 3 przewiduje ocenę, „czy konieczne są dalsze środki na poziomie Unii, aby skutecznie uporać się z molestowaniem seksualnym i przemocą w miejscu pracy, biorąc pod uwagę mające zastosowanie konwencje międzynarodowe, ramy prawne Unii w obszarze równego traktowania mężczyzn i kobiet w sprawach zatrudnienia i pracy oraz ram prawnych dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy” do dnia 14 czerwca 2032 r.
• Jak zauważono w preambule MOP C190, „przemoc i molestowanie w świecie pracy mogą stanowić naruszenie lub nadużycie praw człowieka, a przemoc i molestowanie stanowią zagrożenie dla równych szans, są niedopuszczalne i niezgodne z godną pracą”.
• Artykuł 3 MOP C190 stanowi, że Konwencja „ma zastosowanie do przemocy i molestowania w świecie pracy, które mają miejsce w trakcie pracy, są z nią związane lub wynikają z niej: (a) w miejscu pracy, w tym w przestrzeni publicznej i prywatnej, gdzie są miejsca pracy; b) w miejscach, w których pracownik otrzymuje wynagrodzenie, odpoczywa lub spożywa posiłek lub korzysta z urządzeń sanitarnych, umywalni i przebieralni; (c) podczas wyjazdów służbowych, podróży, szkoleń, wydarzeń lub zajęć towarzyskich; d) poprzez komunikację związaną z pracą, w tym komunikację, którą umożliwiają technologie informacyjno-komunikacyjne; (e) w zakwaterowaniu zapewnianym przez pracodawcę; oraz (f) podczas dojazdów do i z pracy”.
• Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) definiuje przemoc ekonomiczną jako „powszechną formę przemocy wobec kobiet, statystycznie definiowaną jako każdy czyn lub zachowanie, które powoduje szkodę ekonomiczną dla jednostki”, krzyżującą się z przemocą ze strony partnera. Jedną z form przemocy ekonomicznej w formie sabotażu gospodarczego może być uniemożliwienie ofierze podjęcia zatrudnienia.
• W niedawno przyjętych konkluzjach Rady w sprawie wzmocnienia pozycji ekonomicznej i niezależności finansowej kobiet zaleca się „zapewnienie, aby plany działania przeciwko przemocy ze względu na płeć[...] obejmowały ukierunkowane środki zwalczania przemocy ekonomicznej i wspierania kobiet w ich reintegracji społecznej i zawodowej” oraz wzywają państwa członkowskie[aby] m.in. „promować środki wsparcia dla ofiar przemocy domowej, w tym środki pomagające im zachować lub uzyskać niezależność finansową, takie jak środki pomagające im w utrzymaniu zatrudnienia lub środki zapewniające płatny urlop od pracy”.
Komitet Kobiet ETUC finalizuje projekt „Bezpieczni w pracy, bezpieczni w domu, bezpieczni w Internecie”. W raporcie z badania i przewodniku związkowym podsumowano działania prowadzone przez związki zawodowe w zakresie zapobiegania i zwalczania przemocy domowej, przemocy ze strony osób trzecich i cyberprzemocy, a także zarządzania sztuczną inteligencją i nadzoru cyfrowego.
Renia Koper